Վեհանոյշ Թեքեան   Երբ ակամայ լքես տունդ՝ ան կանգուն կը մնայ, Դո՛ւն է որ կը փլիս. Ան թափուր կը մնայ Քու ներաշխարհդ խճաքարերով կը խճողուի. Շունչդ բռնած՝ ծիծեռնակի քանիերորդ բոյնդ կը շինես Բայց ա՛լ բանի մը վստահ չես։   Կորուստներդ քալէտոսքոփի պէս կը շրջախմբեն յիշատակներդ Սեւ ու ճերմակը, խայտաբղէտը իրար կ՚անցընեն։ Սակայն գլխաւոր հարցումը … Continue reading ԲԱԽՏԱԳԱՂԹ,  ԾՆՆԴՕՃԱԽ,  ԲՌՆԱԳԱՂԹ